In Córdoba legden we ons toe aan weer een week Spaanse les. Na een intake test door het opleidingshoofd bleken er geen andere studenten te zijn met hetzelfde niveau dus dat betekende: privéles. Een goede school met leuke leraressen, die in enkele dagen tijd een enorme hoeveelheid nieuwe stof er doorheen wisten te jassen. Iedere dag werden we 4 uur stevig aan de tand gevoeld, en met een enorme hoeveelheid zelfstudie ernaast waren we ´s avonds echt kapot, en op vrijdag ouderwets gesloopt… Tijd voor wat ontspanning!
Ons hostel lag midden in de studentenwijk van Córdoba: een relaxte sfeer, veel jonge mensen op straat en talloze kroegjes en restaurantjes. Prima buurt! Wel werd het in deze stad bloedjeheet. Dagenlang was het al 30+ ºC tot op een dag de temperatuurmeter zelfs 39.8 ºC aanwees. Een harde warme wind maakte het haast onmogelijk een beetje relaxed door de stad te banjeren en in de krant lazen we de volgende dag dat de gevoelstemperatuur 43 ºC was! Die middag hadden we met Marcel & Ilse en de kindjes afgesproken om te msn-en. Na een uur zoeken in de binnenstad vonden we een internetcafé met webcam en headset en toen we stipt de afgesproken tijd geinstalleerd en wel klaar zaten, <vvuhhmm> viel alle stroom uit.. De Argentijnen op hun best: niemand gaf een krimp, iedereen betaalde netjes en vertrok. Daar kunnen wij ongeduldige Nederlanders nog wat van leren! Wat bleek later: door de hitte zet iedereen de airco en ventilatoren en alles aan waardoor geregeld de halve stad zonder stroom komt te zitten. Ik geloof dat wij de enige waren die dit toch vrij irritant vonden… 
We hebben ons ook nog wat verdiept in het leven van Che Guevara. Een groot deel van zijn jeugd heeft hij doorgebracht in Alta Gracia, een dorpje in de buurt van Córdoba. Van zijn ouderlijk huis is nu een klein museum gemaakt; in 2006 nog gehuldigd door niemand minder dan Fidel zelf, bijgestaan door Chávez. 
Het museum geeft een goed beeld van de jonge jaren van Che, en een beetje aangestoken door wat we allemaal over hem lazen zijn we terug in Córdoba naar ¨Che (el Argentino)¨ gegaan: een Amerikaanse verfilming van de Cubaanse revolutie. Het verbaast ons wel dat er hier in Argentinie niet veel meer ruchtbaarheid wordt gegeven aan hem, maar volgens onze lerares Spaans is Che een nationale held of een boef, afhankelijk wie je het vraagt. Veel Argentijnen waren verbitterd dat hij zijn vaderland in de jaren 60 heeft verlaten om voor de revolutie van Cuba te gaan strijden en nog meer toen zijn resten 10 jaar geleden vanuit Bolivia niet naar Argentinie werden overgebracht, maar nu op Cuba liggen begraven… Zie hier meer foto´s van Cordoba.
Inmiddels zijn we op weg door de noordoostelijke provincie Misiones waar veel restanten van Jesuïetenmissies liggen en de grootste watervallen van de wereld: Iguazú (of waren dat nou die Niagara… ?? 
). Vanmiddag zijn we aangekomen in San Ignacio. Op weg hier naar toe hebben we nog twee steden aangedaan: Rosario en Corrientes. In beide steden zijn we een dag gebleven.
Rosario is de tweede stad van Argentinie en wordt vaak vergeleken met Buenos Aires, maar kan hier nauwelijks aan tippen. Wel leuk om het een dag met de fiets te verkennen en op een van de strandjes aan de Rio Paraná te relaxen. Corrientes wordt nauwelijks aangedaan door toeristen, maar is zeker een bezoek waard. Mooie, oude gebouwen en een relaxte, subtropische sfeer. Over subtropisch gesproken: we hebben nog nooit zo´n zwoele pakjesavond gehad…
