Reis Sara & Edwin - Zuid/Midden Amerika

Terug van het wandelen rondom Matagalpa worden we steeds nieuwsgieriger naar de organisatie achter Centro Girasol. Het winkeltje waar we de routebeschrijvingen kochten zag er zo goed georganiseerd uit en bovendien lazen we dat er nog veel meer activiteiten voor gehandicapte kinderen georganiseerd worden. We besluiten de volgende ochtend terug te gaan om er meer over te weten te komen. Een oud-collega van Edwin heeft ons gevraagd of we op onze reis eens willen rondkijken naar een goed doel waaraan we dan namens haar een donatie kunnen doen. Dit is misschien wel wat! Als we ’s avonds wat op internet googlen, stuiten we op een Nederlandse website en blijkt een legio aan stichtingen en organisaties dit doel vanuit Nederland te ondersteunen. Da’s toeval!

De volgende ochtend terug bij Centro Girasol, worden we hartelijk ontvangen. Natuurlijk mogen we de stichting en al haar activiteiten bezoeken! Na een kennismaking met de directrice krijgen we een uitgebreide rondleiding. We staan versteld wat een grote en professionele organisatie dit is! Centro Girasol (=zonnebloem) blijkt het verkooppunt (artesania winkeltje annex café) van Familias Especiales te zijn. Deze stichting ondersteunt families met gehandicapte kinderen in en om Matagalpa.

Aan de rand van de stad is een speelterrein gebouwd waar kinderen (met maar ook zonder beperking) 7 dagen per week kunnen spelen. Er is altijd begeleiding aanwezig. Sinds enkele jaren staat op dit terrein ook het schooltje Rayitos (=zonnestraal). Gehandicapte kinderen krijgen hier speciaal onderwijs met het doel hen op regulier onderwijs te laten aansluiten. Er is ook fysiotherapie aanwezig en er worden programma’s met neurologen en psychologen uitgevoerd. Op sommige dagen krijgen de kinderen les in handarbeid. De ceramica, sieraden schilderijen die ze maken worden verkocht in Centro Girasol. Aan de overkant van de straat ligt een yoghurt/kaas fabriekje. Hier werken ook een aantal gehandicapte jongeren. We krijgen alle soorten kaas te proeven die gemaakt worden en het is echt heerlijk! De producten worden niet alleen in Matagalpa, maar op meerdere plekken in Nicaragua verkocht. Dan is er ook nog een rolstoelwerkplaats waar de jongeren d.m.v. workshops leren hoe ze zelfstandig een rolstoel moeten onderhouden, repareren of aanpassen aan nieuwe behoeften. Omdat veel families ver weg in de bergen wonen en transport naar Matagalpa moeilijk is, zijn er vrijwillige dames actief die elk een gebied hebben om de families met bijeenkomsten, workshops en huisbezoeken te ondersteunen.

Als we dit zo schrijven, realiseren we ons dat er nog zo veel meer activiteiten door deze stichting worden ondernomen dan wij hier kwijt kunnen. Wij hebben een kijkje achter de schermen mogen nemen en gezien wat een grote en goedgeorganiseerde organisatie hier actief is. Binnen de stichting werken zo’n 200 mensen (met en zonder beperking) die in totaal zo’n 1200 families ondersteunen. Familias Especiales biedt de kinderen uit deze gezinnen een toekomst die ze anders in het straatarme Nicaragua niet hadden gehad. Mocht je eens wat meer willen weten, of wil je deze stichting steunen, kijk dan eens op www.familiasespeciales.org of op de Nederlandse website van de “vrienden van de speciale families” op www.familiasespeciales.nl.

Wij nemen met een kop koffie in het café Centro Girasol afscheid van Familias Especiales, maar niet nadat beroep is gedaan op (vooral Edwins) marketingervaring. Want “dat is precies wat we hier nodig hebben!” wordt ons verzekerd. Daar hebben we wel wat ideeetjes voor dus mooi iets om mee aan de slag te gaan! (Foto’s)

Vanuit Granada reizen we naar León (foto’s). Een mooie oude stad, bekend om haar vele kerken. Maar ook in León is het verschrikkelijk warm dus kijken we uit naar een paar dagen in de bergen. En wanneer we een dag later in Matagalpa aankomen, blijkt dat het hier (in ieder geval ’s nachts!) een stuk koeler is.

Matagalpa wordt omgeven door een wijd agrarisch gebied waar onder andere koffie wordt verbouwd. Tijdens de revolutie is het stadje grotendeels verwoest. De kathedraal is het enig overgebleven koloniaal gebouw en vormt nu dan ook de parel van de stad.

Tijdens de revolutie streden de Sandinisten tegen het regime van Somoza voor een vrij Nicaragua. Eind jaren ’70 werden de gevechten steeds heftiger. Op 22 augustus 1978 bezetten de Sandinisten het nationaal paleis in Managua. Na 48 uur lieten ze 2000 gegijzelden vrij in ruil voor de vrijlating van 50 politieke gevangenen. Deze gebeurtenissen leidden tot opstootjes in het hele land. Ook in Matagalpa waar de mensen de straat op trokken om te protesteren. Vijf dagen later was de stad bijna in handen van de Sandinisten. Die nacht werd een scholier door de Nationale Garde in de val gelokt en vermoord. Op weg naar het ziekenhuis werd zijn lichaam door de protesterende menigte beetgepakt en door de straten van Matagalpa gedragen. Door woede gedreven pakten vervolgens de muchachos (jongeren) hun wapens en trokken ten strijde tegen de Nationale Garde. Als antwoord hierop bracht Somoza extra troepen en tanks in om verschillende delen van de stad te bombarderen. Binnen een week was zo’n 60% van de bevolking de stad al uitgevlucht op zoek naar een veilige plek in de bergen. De bevrijding van Matagalpa van het regime van Somoza kwam pas ongeveer een jaar later toen op 19 juli 1979 De Nationale Garde zich gewonnen gaf.

De bergen rondom Matagalpa vormen een prachtig wandelgebied dus gaan we op zoek naar informatie over wandelroutes. We komen uit bij Centro Girasol waar routebeschrijvingen worden verkocht. De opbrengst gaat naar families met gehandicapte kinderen. Goede bestemming vinden we, dus kopen we twee routes.

De eerste wandeling: Ruta de la Guerra 1978 (De Opkomst van de Muchachos) leidt ons langs de weg die de Sandinisten gebruikten om te ontkomen aan de aanvallen van de Nationale Garde. We wandelen door prachtige naaldbossen, koffievelden en langs aangelegde meren. Een andere dag lopen we de Ruta de la Guerra de 1979 (de Bevrijding van Matagalpa). Deze route leidt ons over de weg waarlangs de Nationale Garde vluchtte toen zij uiteindelijk door de Sandinisten de stad uit werden gedreven. Alweer een gave tocht door mooie groene heuvels met schitterende uitzichten.