In Habana pinnen we onze eerste CUCs: de peso convertibles waarmee toeristen kunnen betalen. De Cubanen zelf betalen in CUP (pesos cubanos) en het ssteem van deze twee muntsoorten in 1 land is maar moeilijk uit te leggen. Een poging: wij als toerist betalen alles in CUC in daarvoor aangewezen restaurants, winkels, barretjes etc. In sommige gevallen zoals een museum staat de entree van 5 voor de toerist (5 CUC) gelijk aan de Cubaan (5 CUP), alleen dan met het verschil van factor 28. Als toerist is het niet verboden pesos cubanos te kopen of ermee te betalen, alleen niet in een CUC restaurant natuurlijk.
Het is wel verstandig er een paar op zak te hebben. Daar komen we de tweede dag meteen achter als we bij de bakkerij aan de overkant van onze casa wat broodjes willen kopen. De man staart ons met verschrikte ogen aan als we vragen hoeveel CUC 2 broodjes kosten. Hij weet werkelijk niet wat hij ermee aan moet, heeft natuurlijk ook geen CUC wisselgeld en roept dus maar: “30 CUC centavos”. Prima denken wij: 25 eurocent. Het was een gouwe greep voor hem zo blijkt later, want 1 broodje blijkt 1 peso cubano te kosten. Dat is toch al snel 4,5 keer winst in zijn zak. Kosten voor ons: 0. Maar om dit soort onhandige situaties de volgende keer te voorkomen, wisselen we wat CUC om wat pesos cubanos op zak te hebben.
