Ondanks alle relaxtijd in Bariloche, hadden we nog geen vastomlijnd plan waar we daarna naar toe wilden (Prince2 heeft duidelijk geen vruchten afgeworpen…). In ieder geval wilden we de grens over naar Chili en in de bus naar Puerto Montt besloten we om meteen door te reizen naar de eilanden archipel Chiloé.
Dit is echt een bijzonder stukje Chili waar veel oude tradities nog bewaard zijn gebleven. Dit is onder andere terug te zien in het straatbeeld waar alle huizen (zelfs kerken) volledig uit hout zijn opgetrokken. Als je in je eentje door zo´n houten kerk loopt, hoor je het tot in de nok van de toren kraken. Erg apart!
Bij aankomst op in Chiloé kregen we direct een beeld van de prachtige natuur van het eiland: een glooiend landschap met weiden vol gele bloemen en groen, heel veel groen.. Hmm, verdacht.
Inderdaad, het was hier regenachtig en koud en aanvankelijk maakten de dorpjes hierdoor een vrij mistroostige indruk op ons. Maar de mensen zijn juist trots op hun land en tradities, heel tevreden en bovendien erg gastvrij. Per minibusje hebben we een aantal dorpjes bezocht en we kregen steeds meer oog voor de charme van het leven hier.
Desondanks vonden we twee nachtjes kleumen in een houten huisje zonder kachel wel genoeg 
en we besloten weer noordwaarts te trekken. Zie hier het enorme fotoalbum van Chiloé.
