Onze Galibi tour eindigt niet bij de schildpadden op het strand, maar neemt ons de volgende dag nog mee de grens over naar Frans Guyane. Aan de rivier die de twee landen scheidt, ligt Saint Laurent du Maroni en hier bezoeken we de overblijfselen van een transportatiekamp. Vanaf 1858 werden veroordeelden uit Frankrijk hierheen gebracht en vastgehouden of tewerkgesteld. De omstandigheden waren erg beroerd en alles werd gedaan om er zoveel mogelijk gevangenen met zo weinig mogelijk eten te herbergen. Het strafkamp diende voornamelijk als tijdelijk onderkomen. Vanuit hier werden gevangenen getransporteerd naar 1 van de vele andere strafkampen die Frans Guyane in die tijd telde, zoals het bekende kamp op Iles du Salut voor de kust van Kourou. Het is het kamp in Saint Laurent van waaruit Papillon is gevlucht en het is bijzonder om zijn cel hier in het echt te kunnen bekijken.
Na de rondleiding moeten we “helaas” afscheid nemen van de kakkers en de rest van de groep die zich opmaken voor de terugreis naar Paramaribo. Wij pakken ons boeltje en gaan op zoek naar een autoverhuurbureautje. Openbaar vervoer schijnt er in Frans Guyana namelijk nauwelijks te zijn en de busjes die er rijden zijn bovendien peperduur. Dus een mooi excuus om eindelijk weer eens zelf te gaan rondscheuren. En dat blijkt hier prima te kunnen! Waar de wegen in Suriname vol gaten en kuilen zitten en veelal onverhard zijn, draaien we hier ineens een gladde, volledig geasfalteerde racebaan op. Zo kan het dus ook!
We rijden die middag meteen door naar de hoofdstad Cayenne. Het landschap is wel enigszins saai: eindeloos glooiend velden en bossen met nauwelijks bewoning. Alsof je vanuit Dijon de Route Nationale opdraait en je moet nog tot Valence, zoiets zeg maar… Frans Guyana is een departement van Frankrijk en wordt bestuurd door een Préfect. Er woont het bekende allegaartje van Afrikanen en Aziaten, maar ook veel Fransen die werken voor het Europese Space center in Kourou. De vele rotondes, offices du tourisme en alle vestigingen van Mr Leclerc en Cora vlak voor Cayenne laten ons al gauw zien hoe ontzettend Frans het hier is. En we betalen weer met de welvertrouwde Euro!
In Cayenne blijkt dat wel meer peperduur is dan alleen het OV en de geruchten blijken waar te zijn: het is hier net zo duur als hartje Parijs! Slik. We rijden langs alle hotelletjes in en om Cayenne (lees: 5) en krijgen na 7 maanden Spaans, wat Engels en nu weer 2 weken Nederlands geen Frans woord uit onze strot. “Un chambre pour deux” oefenen we in de auto, en schieten in de lach als Edwin bij de receptie vervolgens alles beantwoort met “Si, si!”. Nou ja als we dan toch grof geld aan het spenderen zijn, willen we er ook wat moois voor hebben. Dus rijden we naar een of andere sjieke hut met prachtige tuinen en een pool en checken ons in. We melden de Francoise achter de receptie dat we even de bagage uit de auto gaan halen en als we vervolgens als enorme paupiers met 2 backpacks terug de lobby binnenkomen, staan ze toch wel een beetje vreemd te kijken!
De volgende dag rijden we door het gebied onder Cayenne. Er liggen een aantal kleine dorpjes waaronder Village Hmong. Hier leven de Hmong vluchtelingen, dus zien we er ineens alleen maar Aziaten die loempiatjes verkopen.
Op maandag bezoeken we dé trekpleister van het land: Centre Spatial Guyane. We beginnen met het museum waar de hele historie van de ruimtevaart wordt uitgelegd. Met te veel informatie, te veel details, afkortingen en te veel technisch gewauwel; daar kunnen 2 economen natuurlijk geen touw aan vastknopen.
“The ATV will be installed in the S5 EPCU buildings run by CNES, to undergo specific verification and integration operations and then to be fuelled before launch. The EPCU S5 gathers three large clean rooms, connected by corridors where the satellites are dealt with as of their arrival until their transfer to the Final Assembly Building (BAF). The ATV is prepared at the S5C. This first building of 700 m2 is used for non-hazardous preparation work. After 3.5 months, the ATV will be moved to the S5B, a 400 m2 building, for fuelling. The S5B is the first CSG facility to enable the fuelling of spacecraft with Russian propellants. To adapt the chemical laboratory run by CNES, to its specific characteristics, CNES acquired new analysis equipment (specific analysers and filters, equipment for sampling gas, gas standards, flowmeters) and developed new methods.”
Wij vragen ons alleen maar de hele tijd af: wat kost dat nou, zo`n Ariane cinq?? Met een totale informatie-overload stappen we vervolgens in de bus voor een rondleiding over het enorme complex. We rijden langs alle onderdelen van het lanceringsproces. Maar na de B.I.L., de B.A.F. en de B.A.R. snappen we er geen B.A.L. meer van. Wel gaaf hoe we echt overal met onze neus bovenop mogen staan, zelfs in het controlecentrum, de regiekamer en op de lanceringsplatformen van de Ariane 4 en 5. Best indrukwekkend om op de plek te staan waar deze raketten een enkeltje heelal krijgen! De drie uur durende tour is alleen geheel in het Frans. En een baguette bestellen in de supermarché is wel wat anders dat dit ingewikkelde astronomische verhaal proberen te volgen…
Na dit beklaag vullen we natuurlijk wel als echte Hollanders op de evaluatie in dat alles très bien was en dan snellen we ons terug naar het westen van het land. In het donker komen we aan in St Laurent. In een poging om onze enorme kostenpost hier toch nog een beetje binnen de perken te houden huren we voor die nacht een hangmat bij een familie in de achtertuin. En believe it or not, dat sliep bijna net zo lekker als die luxe mansion .
De volgende dag leveren we met pijn in het hart ons scheurmobiel weer in om met de bus terug te gaan naar Paramaribo want tja.. voor je het weet raak je gewend aan al deze luxe! (foto`s)
